DIE SCHÖNE MÜLLERIN

In Schuberts iconische cyclus sijpelt het tragische langzaam binnen terwijl we getuige zijn van het uiteenvallen van onschuld, en in zijn bedrieglijke lichtheid dringt het dieper door dan in sommige van de donkerste composities van de componist.

In opdracht van Dance Company Theater Osnabrück

​

Première: 22 april 2018 - Emma Theater - Osnabrück/ Duitsland

​

Muziek: Franz Schubert's 'Die Schöne Müllerin'

Sopraan: Gabriella Guilfoil

Piano: Florian Appel

​

Dansers:

Ohad Fabrizio Caspi, Cristina Commisso, Neven Del Canto,

Marine Sanchez Egasse, Lennart Huysentruyt, Ayaka Kamei,

Oleksandr Khudimov, Vincenzo Rosario Minervini, Katherina Nakui,

Saskia de Vries, Rosa Wijsman,

​

Licht-, kostuum- en decorontwerp: Samir Calixto

Repetitor: Leonardo Centi

© Jörg Landsberg/ Theater Osnabrück

DIE SCHÖNE MÜLLERIN

Choreograaf Samir Calixto heeft de afgelopen jaren een oeuvre ontwikkeld dat zich richt op het onthullen van de tijdloze aspecten van dans door middel van de botsing tussen iconische culturele verwijzingen en de meest primaire kenmerken van ons bestaan. Klassieke muziek, literatuur, spiritualiteit en filosofie zijn elementen die vaak sterk aanwezig zijn in zijn choreografieën.

Na eerder te hebben gewerkt aan Schuberts ‘Winterreise’, zal hij zich deze keer buigen over de even iconische liederencyclus ‘Die Schöne Müllerin’ van de componist, in een speciale opdracht voor het Dance Company Theater Osnabrück. Hiermee zet hij zijn onderzoek voort naar een universum waarin dans de vergankelijkheid weerspiegelt die inherent is aan onze menselijke conditie.

Door het verhaal van de tragische liefde van een jonge man, geïllustreerd door het gedicht van Wilhelm Müller, te overstijgen, duikt Calixto in zijn interpretatie van de beroemde cyclus in de kern van de zogenaamde ‘Schubertiaanse’ geest: zijn kwetsbaarheid, zijn emotionele intensiteit en zijn melancholische aard. In deze choreografische interpretatie voert de muziek zowel toeschouwers als uitvoerders mee naar het ongrijpbare rijk van herinneringen. Herinnering wordt zo, door de muzikale geest van Schubert, het dichtstbijzijnde contact met ons idee van ‘thuis’. In plaats van een daadwerkelijke ruimte verwijst het concept van thuis hier naar een plek die vluchtig, ongrijpbaar en onbereikbaar is en dus alleen toegankelijk via hersenschimmen uit lang vervlogen tijden.

In deze creatie wordt de aanwezigheid van de zanger de belichaming van diepe herinneringen, terwijl de dans de emotionele turbulentie manifesteert die onder Schuberts poëtische muzikale lijnen schuilgaat. Door geconfronteerd te worden met een sterk muzikaal en choreografisch kader, worden de dansers ertoe aangezet om zich volledig in te zetten op het podium door zich te verdiepen in een choreografie die een compromisloze kruising tussen muzikaliteit en intense lichamelijkheid voorstelt. In dit proces wordt de menselijkheid op het podium onthuld, waardoor onze eigen kwetsbaarheid, zwakheid en schoonheid blootgelegd worden.

OVER DE VOORSTELLING

©Jörg Landsberg/ Theater Osnabrück