SEEKER ※ SOLO

 

 

Première: 8 oktober 2020

Korzo Theater (NL)

 

Tour: oktober - december 2020

​

 

Gemaakt en uitgevoerd door Samir Calixto

Lichtontwerp: Pavla Beranovà

Assistent van de choreograaf: Quentin Roger

​

Muziek van GI Gurdjieff & T. de Hartmann

Opgenomen door Alain Kremski (piano)

​

 

SEEKER ※ SOLO is een coproductie van Korzo Producties & Scenario Pubblico (IT)

Ondersteund door Gemeente Den Haag, Fonds Podiumkunsten, Prins Bernhard Cultuurfonds

​

​

SEEKER ※ SOLO is een van de meest intieme en persoonlijke werken van Samir Calixto tot nu toe. In deze solo, die na tien jaar tevens afscheid is van Korzo als zijn thuisbasis, danst hij deze reis zelf. In dit stuk belichaamt hij een streven dat door velen wordt nagestreefd: de zoektocht naar de waarheid als tegengif tegen het door de mensheid gereconstrueerde valse realiteitsbesef. Hier neemt hij de muziek van George I. Gurdjieff en Thomas de Hartmann als hart van de voorstelling. Met deze vaak meditatieve composities - die hun oorsprong vinden in oosterse melodieën die te horen zijn in kloosters in het Midden-Oosten en Centraal-Azië - vervoegt hij de visie waar wetenschappelijke grenzen en oude kennis worden geraakt door spiritualiteit. Terwijl hij drinkt van deze inspiratie, zal SEEKER ※ SOLO de kern van Calixto's werk aanpakken: een blik op mensen als onderdeel van een groter plan, en als wezens die door wil en waakzaamheid in staat zijn om hun volledige potentieel te realiseren, zoekend via de wegen van het lichaam om diepere kennis te verkrijgen. Samen met beeldend kunstenaar / lichtontwerper Pavla Beranovà en assistent Quentin Roger, is SEEKER ※ SOLO een werk met sterke visuele, emotionele en sensorische lagen. Een solo van diepgang en eenvoud waarin bewegingen de weg zijn naar het meest essentiële in onszelf.

​

​

​

UIT DE PERS;

​

'Samir Calixto overstijgt het cliché van een esoterische zoektocht'

Calixto (lukt) ons zijn binnenruimte in te lokken en het spirituele cliché van een esoterische zoektocht te overstijgen. Met fladderende handen, trillende vingers en golvende armen zet hij lucht in beweging. Eerst houdt hij zijn handen dicht bij zich, maar langzaam kronkelen ze omhoog, langs zijn zwarte krullen. Naar het licht, dat prachtig gedoseerd door lichtontwerper Pavla Beranová wordt prijsgegeven. (...) Ook Calixto transformeert mee. Soms knielt hij neer, dan weer lijkt hij een briesend paard dat zijn manen in zijn nek gooit. Ook geeft hij kopjes aan zijn eigen schouder. Door de aardse energie van zijn gespierde lichaam houdt Calixto contact met ons, stervelingen in een theater.'

De Volkskrant​

​​

​

'Een elegante daad van rebellie'

Calixto is toegewijd, hij duikt kalm in elke oefening en neemt de tijd om van de ene toestand naar de andere over te gaan. Zijn zoeken in elke kwaliteit is actueel, aanwezig en aanlokkelijk. (...) De dichtheid van zijn aanwezigheid wordt versterkt door Pavla Beranovà's lichtontwerp (...) in dat donkere landschap, gecombineerd met een slim gebruik van theatrale rook, Calixto's gehoopte gevoel voor inwijdingsritueel wordt prachtig verwezenlijkt. Alles lijkt oud in het quasi-donker. (...) Het baadt allemaal in - of komt voort uit - de even eenvoudige maar uiterst krachtige modernistische pianocomposities van T. de Hartmann. (...) In de negatieve ruimte tussen de noten mogen we genieten van resonantie. Net zoals de ademhaling van het grootste belang is voor de textuur en kwaliteit van Calixto's beweging. Net zoals het licht alleen lijkt te komen door het aanvaarden en omarmen van het duister.​

​

​

​

SEEKER ※ SOLO

Of 'The War Against Sleep'

​

Programmatekst door Samir Calixto

​

Elk nieuw creatief proces is op zichzelf een soort reis. Sommige reizen zijn intens, andere milder, en toch blijkt het reizen tussen twee punten, letterlijk of figuurlijk, altijd een verrijkende ervaring te zijn voor alle betrokkenen.

De reis van dit nieuwe stuk is een conglomeraat van meerdere reizen. De eerste, en misschien wel de meest voor de hand liggende, is de artistieke reis. Na meer dan een decennium professioneel te hebben gechoreografeerd, werd het onvermijdelijk om me af te vragen wat er te zeggen valt dat de essentie en inhoud van mijn werk weerspiegelt. De afgelopen jaren is de vraag hoe het idee van focus op mensen en hun relatie tot een groter plan te blijven koesteren, altijd aanwezig geweest in mijn creaties. Niettemin was het niet gemakkelijk om over deze nogal anachronische visie en de huidige trends in de kunsten te onderhandelen, dankzij de manier waarop creatieve werken momenteel worden geïnstrumentaliseerd alsof hun bestaan ​​gerechtvaardigd moet worden door een directe sociale of economische waarde. Dat zijn natuurlijk relevante aspecten voor de meeste hedendaagse artistieke werken. Ik zie ze echter als aangrenzende waarden, in de overtuiging dat de menselijke waarde in het centrum blijft, gevolgd door de rest. In tijden waarin de ontwikkeling van dingen veel belangrijker lijkt dan de ontwikkeling van mensen, heb ik bewust geweigerd om zo'n utilitaire en daarom beperkende visie op dingen te omarmen.

Dat is waar mijn artistieke reis naar een persoonlijke reis leidt. Door deze ideeën in twijfel te trekken, heb ik mijn positie in de samenleving opnieuw bekeken en, belangrijker nog, eerlijk naar mijn innerlijke en uiterlijke leven gekeken. Het was geruststellend om te beseffen dat door elk werk dat ik heb gedaan, er altijd een afstemming is geweest op mijn diepste zoektochten als mens, en dat dit elke relatie met de buitenwereld is doorgedrongen. Het is onthullend om te zien dat ik, sinds ik me kan herinneren, altijd een soort zoeker ben geweest. Dat wordt weerspiegeld in mijn gretige interesse in meerdere leringen, filosofieën en tradities, en ik heb nog maar heel weinig interesse voor alles wat van voorbijgaande aard is of modieus. In de praktijk hebben de uitdagingen op mijn artistieke pad die zoektocht alleen maar aangewakkerd, waardoor ik me steeds meer bewust wilde worden van de integriteit en constructieve inhoud van wat ik met anderen deel. Het is glashelder geworden dat ik alert moet blijven en de oorlog moet verklaren tegen de slaperigheid die we allemaal in ons gewone leven, in onze persoonlijke en professionele omgang, vaak worden afgeleid door allerlei conflicten om ons heen, terwijl we vechten met onze steeds veranderende wensen en verlangens. Deze realisaties bepalen het ontstaan ​​van SEEKER ※ SOLO.

Traditioneel is de figuur van de zoeker die van een persoon die onophoudelijk naar antwoorden zoekt, iemand die de noodzaak inziet om te 'sterven' zodat er een soort wedergeboorte kan plaatsvinden. Zo'n idee van metamorfose is oud, maar toch vreemd aan onze hedendaagse denkwijze. Mogelijk omdat het van ons een enorme hoeveelheid vrijwillige strijd en onzekerheid vereist - alles wat onze samenleving, zo gericht op comfort, een vals gevoel van veiligheid en bestendigheid, koste wat het kost vermijdt. Een zoeker is niet per se een heilige figuur, een superieur wezen, los van wereldse zaken, maar vaak een zwakke, onderzoekende mens die zich bewust is van zijn toestand, zijn dualiteit en daarom bereid veel te riskeren geleid door die onontkoombare vragen over het leven. Met dit in gedachten gaat dit stuk over genadeloos kijken naar de middernacht van de ziel en de bewuste pogingen van een mens om te evolueren, te groeien en naar waarheid te zoeken.

Het ontdekken van de muziek van George I. Gurdjieff en Thomas de Hartmann, evenals de ideeën erachter, was een essentiële opstap naar de creatie van dit werk. Samengesteld onder zeer speciale omstandigheden en met een schijnbare eenvoud, voert het een dialoog met iets heel ouds. Het is de vrucht van oprecht zoeken, gemaakt om plekken te raken die in ons sluimeren. Deze composities zijn als echo's uit verre tijden en plaatsen en daarom een ​​link om toegang te krijgen tot wat het meest onveranderlijk is in onze menselijke conditie. Om ze nu aan te pakken voelt ongelooflijk actueel, want meer dan ooit worden we geroepen om onderscheid te maken tussen wat relevant is en wat niet, om te begrijpen wat onze plaats en verantwoordelijkheid is in alle gebeurtenissen om ons heen. In dit perspectief is zoeken gelijk aan de weg naar begrip.

Aan jullie allemaal in het publiek vanavond: bedankt dat je ervoor hebt gekozen om hier te zijn in tijden dat het weggaan van huis een avontuur op zich lijkt, en voor het ondersteunen van onze goede oude vorm van menselijke ontmoeting - ondanks de verleidelijke aantrekkingskracht van snelgroeiend online entertainment. Ik hoop dat je in dit kleine uurtje tenminste een kleine weerspiegeling van je eigen paden kunt zien. Ontstaan ​​lang vóór de huidige pandemie - en toch op mysterieuze wijze gesynchroniseerd met de uitdagingen die het met zich meebrengt - spreekt het over ons allemaal, onze universele zoektochten en ons streven om wezens te worden die onze eigen natuur waardig zijn.

Ik wens ons allemaal een goede reis.

​

​

Speciale dank:

 

Dit nieuwe werk markeert een heel bijzonder momentum, de afsluiting van een mooie cyclus: het einde van een tienjarige samenwerking met Korzo, een plek die mijn artistieke nest, lanceerplatform en creatieve thuis was. Hier werd ik gevoed door velen die er langskwamen of die er nog oprecht hun lol aan geven. Het is dankzij deze jaren en deze mensen dat ik nu als man en kunstenaar met enige helderheid van visie kan vertrekken. Ik draag de geest van de allereerste krakers van dit huis met me mee ... de essentie van die non-conformisten die er tot voor kort in slaagden om tegen de stroom in te zwemmen en de ruimte te vrijwaren voor kunst als iets met eigen waarden.

Mijn dank aan al die hardnekkige mensen in huis, in het bijzonder aan mijn twee 'peetvaders': Leo Spreksel en Stacz Wilhelm. Bedankt dat je samen door de rozen en de rotsachtige plekken bent gegaan, en dat je altijd het goede werk hebt gedaan ondanks de oneven getijden.

 

Aan mijn 'famiglia' bij Scenario Pubblico (IT): Roberto Zappalà, Maria Inguscio en iedereen, voor de onvoorwaardelijke steun, zelfs in zulke uitdagende tijden.

Ook voor mijn pas gevonden familie: Amiyo Devienne, Chetan Greenberg en alle andere zoekers wier liefde en licht zo voedzaam zijn geweest tijdens dit proces.

 

Aan wijlen Alain Kremski, een speciale ziel wiens muziek me elke avond zal volgen, en zijn broer Laurent Petitgirard die ons zo vriendelijk toestond om op zijn muziek te creëren.

 

Mijn enorme dankbaarheid aan mijn twee andere helften op deze reis: Pavla Beranovà en Quentin Roger. Zonder onze ongelooflijk intensieve uitwisseling van liefde, creativiteit - en soms onze machtige meningsverschillen - zou deze zoektocht heel anders zijn geweest ... samen dwongen we elkaar om alles te bekijken met een groter gevoel van menselijkheid en eerlijkheid.

 

Last but not least: dankzij elke geest - levend of niet - die mij tot hier heeft geleid. En aan alle zoekers die de vlam brandend houden.

 

​

​