​

PARADISE LOST

​

Première (verkorte versie voor het 50-jarig jubileum van BNG Bank): 14 november 2014

Première (volledige lengte): januari 2015 - Cadance Festival

Tour: lente / zomer 2015

 

Muziek: Kate Moore (Original Composition, speciaal blokfluit door leden van het Amsterdam Cello Octet) / A. Knaifel

Dansers: Quentin Roger, Ewa Sikorska, Samir Calixto

Lichtontwerp: Pavla Beranova

Geluidsontwerp: Harmen Straatman

Geproduceerd door Korzo Producties / BNG Cultuurfonds

 

Paradise Lost, geschreven door John Milton en voor het eerst gepubliceerd in 1667, is een controversieel gedicht dat draait om de mythe van de schepping. Door de twaalf delen beschrijft de auteur het verhaal van de val van de mensheid en de verbanning uit het paradijs. Sinds de publicatie is Milton's beklijvende afbakening van Eden onderdeel geworden van ons collectieve onderbewustzijn.

Tegenpolen zijn de bulldozers in Paradise Lost, de tegenstelling tussen Licht en Duisternis, een van de sterkste bepalende krachten. De dichter gebruikt het om alle andere tegenstellingen uit te drukken: goed en kwaad; kennis en onwetendheid; hemel en hel.

In dit project krijgt het idee van onze nooit eindigende onderwerping aan onzichtbare krachten (zij het spirituele of wetenschappelijke) en de tijdloze relatie tussen mythe en hedendaagse realiteit een centrale plaats. Deze nieuwe voorstelling beoogt de creatie van een mythische ruimte waar de archetypen van de mensheid hun weg vinden van de gezuiverde staat in Eden tot de geboorte van de menselijke natuur zoals we die kennen.

 

 

 

UIT DE PERS:

 

"(...) de symbiose tussen de choreografie, de muziek en het lichtontwerp is spectaculair. De drie dansers bieden een ongelooflijke show. Hun toewijding aan zowel fysieke als emotionele lagen van de choreografie is indrukwekkend. De bewegingen zijn krachtig, technisch, maar ze behouden een gevoel van kwetsbaarheid. (...) Paradise Lost is een belangrijke stap voor deze jonge maker. Calixto bewees opnieuw het talent te hebben dat nodig is om een ​​krachtige naam te worden in de moderne dansscene. "

Dance Europe Magazine

 

" Paradise Lost kenmerkt een compleet gebrek aan rekwisieten; de lichamen, het lichtontwerp en de intense muzikale compositie van Kate Moore (veelbetekenend getiteld No Man's Land) zijn de geaggregeerde drager van betekenis. De choreografie is tot in de perfectie gepolijst. De dans van het trio is de eerste en vooral een krachtige moderne compositie vol sprongen en worpen. De vormen van de dansers roepen picturale inspiratie op terwijl de choreograaf de acteurs precies op het podium plaatst. Elk onderdeel van de show is zorgvuldig doordacht en op indrukwekkende wijze uitgevoerd. op ingenieuze wijze uitgedrukt met de esthetiek van de performance. Calixto is zich terdege bewust van de complexe functie van licht, die hij gebruikt als een zoveelste acteur. Hij bouwt niet voort op simpele contrasten, maar creëert een visueel en sensueel spektakel dat het mysterie van de schepping verhult. "

Taniec Polska / Dans Polen

 

 

"Deze ongelooflijk gespierde choreograaf opent het trio zelf heel sterk (...) Calixto's beweging (blijft) mooi om te zien: de vluchtende diagonalen, de impulsen van lange, flexibele armen en de beukende ademhaling."

De Volkskrant

 

"In de halve duisternis wordt Lucifer geboren, een rol van Calixto zelf. Prachtig hoe zijn getatoeëerde zwarte vleugels zwaaien; een rillend beest dat als een feniks uit het donker herrijst. Terwijl Adam en Eva door die duisternis dwalen, loopt Lucifer letterlijk als hun spiegelbeeld. . Op zoek naar het Paradijs wordt de mens geconfronteerd met al zijn (on) perfecties. Schuld, lust, verleiding en uiteindelijk acceptatie na de verbanning - weinig van de menselijke toestanden die hier aan het licht komen. '

Trouw

 

"Prachtig gedanst, soms beklemmend en soms ontroerend."

Cultureelpersbureau.nl

 

 

"Visueel sterk is ook Paradise Lost van Samir Calixto. De choreograaf, die zelf Lucifer danst, volgt Milton's gedicht over de val op een 'leesbare' manier, met al zijn stadia, van harmonie en lust tot geweld, angst en schaamte."

NRC Handelsblad